Το πρωινό της Κυριακής 2/12/1973 γύρω στις 11.00 τέσσερεις
φοιτητές της φυσικομαθηματικής σχολής του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης παίρνουν
της φωτογραφικές τους μηχανές και βγαίνουν βόλτα στην πόλη για να φωτογραφίσουν
τοπία. Πρόκειται για τους Αντώνη Κοκκαλίδη, Βασίλη Ασημακόπουλο, Γιάννη
Βασιλείου και Τάσο Τσώνη. Γύρω στις 12 το μεσημέρι βρίσκονται κοντά στο Λευκό
Πύργο. Κατά την διάρκεια των φωτογραφήσεων τίποτα δεν προκαλεί την περιέργεια
τους. Μερικές ημέρες αργότερα που εμφάνισαν τις φωτογραφίες σε μια από αυτές
προσέχουν κάτι το ιδιαίτερο. Βλέπουν ότι στο πάνω μέρος της φωτογραφίας στη
θέση του ουρανού υπάρχει ένα ιπτάμενο αντικείμενο με εξαιρετικά συμμετρικό
σχήμα. Μετά από μεγέθυνση της φωτογραφίας το αντικείμενο παρουσιάζει καθαρά την
εικόνα ενός ιπτάμενου δίσκου. Πραγματοποιούν διάφορες μετρήσεις και
διαπιστώνουν ότι το αντικείμενο θα έπρεπε να βρίσκετε σε απόσταση 4 περίπου
χιλιομέτρων ΒΔ και σε ύψος 2-3 χιλιομέτρων. Στη συνέχεια και αφού το ενδιαφέρον
τους βρίσκετε στο έπαρκο, επισκέπτονται τον καθηγητή της μετεωρολογίας κ. Γ.
Λιβαδά. Βλέποντας τη φωτογραφία ο καθηγητής τη χαρακτήρισε ως «μια από τις
καλύτερες που υπάρχουν σε ολόκληρη την υφήλιο». Ο κ. Λιβαδάς ανέφερε την ύπαρξη
ενός μετεωρολογικού φαινόμενου γνωστού ως Lenticularis (Len) – Φακοειδή. Τα
Lenticularis είναι νέφη σχήματος αμφίκυρτων φακών ή αμύγδαλων συχνά επιμήκη με
σαφές περίγραμμα. Πολλές φορές εμφανίζουν ιριδισμό. Οι φοιτητές λαμβάνουν την
πρωτοβουλία και βρίσκουν από την μετεωρολογική υπηρεσία το δελτίο καιρού της
Κυριακής 2/12, το οποίο γράφει τα εξής:
-11.20 πμ υπάρχει ολική νέφωση (10/10). Νέφη Αs2, Sc5,
επικρατούντα τα As2.
Ήτοι Altostratus (As2) – υψιστρώματα.
Είναι τα φαιόχροα ή κυανίζοντα στρώματα η στρώσεις νεφών
αυλακωτής, ινώδους ή ομοιόμορφου εμφανίσεως που καλύπτουν ολικά ή μερικά τον
ουρανό και παρουσιάζουν μέρη αρκετά λεπτά, ώστε να διαφαίνεται μέσω αυτών
τουλάχιστον αμυδρά ο ήλιος. Σχηματίζουν δε σχεδόν πάντα στρώματα μεγάλης
οριζοντίου αναπτύξεως, μερικών δεκάδων ή και εκατοντάδων χιλιομέτρων, όπως και
σημαντικής κατακόρυφου ταχύτητος ανέμου (6 μέτρα το δευτερόλεπτο) με διεύθυνση
Β-ΒΑ.
-12.20μμ. επικρατούν οι ίδιες καιρικές συνθήκες.
Οι φοιτητές αποκλείουν την περίπτωση να έχουν φωτογραφίσει
το φαινόμενο Lenticularis για δυο λόγους: πρώτον οι καιρικές συνθήκες δεν
ευνοούν το σχηματισμό του φαινόμενου και δεύτερον, το σχήμα δεν είναι
φακοειδές.
Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι δεν υπήρχε κάτοικος της περιοχής
που να ανέφερε πουθενά ότι είδε κάτι περίεργο εκείνη την ημέρα. Βέβαια και οι
τέσσερις φοιτητές δεν είχαν δει τίποτα με γυμνό οφθαλμό. Το αντικείμενο βρήκε
μόνο στην φωτογραφία. Οι τέσσερις φοιτητές ψάχνοντας περισσότερο το θέμα
ανακαλύπτουν μια ενδιαφέρουσα είδηση στην εβδομαδιαία τοπική εφημερίδα Φωνή της
Νάουσας, αρ. φ. 1128. Στην πρώτη σελίδα έγραφε: δυνατή λάμψης φώτισε την νύκτα
της Δευτέρας τον κατασκότεινων ουρανών προς την κατεύθυνση του Αρκοχωρίου κατά
την διάρκεια της χιονοπτώσεως. Το φαινόμενο παρετηρήθη προς την κατεύθυνση του
Αρκοχωρίου γύρω στις 11.07 το βράδυ και λίγο μετά τις εξίσου περίεργες δια την
εποχή και την καιρικήν κατάστασιν, βροντές και αστραπές. Όπως βεβαιώνουν όμως
όσοι αντελήφθησαν την λάμψιν αποκλείεται να επρόκειτο περί κεραυνού ο οποίος
άλλωστε διαρκεί κλάσματα του δευτερολέπτου ενώ εκείνη έδωσε προς στιγμήν την
εντύπωσιν πυρκαγιάς, διάρκειας όμως μόνο ολίγων δευτερολέπτων. Φυσικά το
φαινόμενο εξακολουθεί να παραμένει ανεξήγητο με αποτέλεσμα να ομιλήσουν μερικοί
ακόμα και περί του ενδεχόμενου εμφανίσεως ιπτάμενου δίσκου. Πάντως ούτε
πυρκαγιά ούτε άλλη παρόμοια περίπτωση εγνώσθη».
ΠΗΓΗ: Επίκαιρα τ. 282, 28/12/1973, Θεσσαλονίκη, 27/12/1973,
Μακεδονία, 28/12/1973, Απογευματινή, 28/12/1973, Φωνή της Νάουσας, 16/12/1973,
αρ.φ.1128.